Geweldsgolf

De rest van het jaar mogen het dan betonnen nietsnutten zijn, in het laatste stukje regenseizoen is het pezen geblazen voor de rivieren van Japan. Ten zuiden van Kyoto buldert er eentje onder mijn trein door – de bergen uit, het land in. Aan deze kant van het glas hoor ik Japans en de cadans van de stalen brug. Aan de andere kant raast en kolkt en spat het, zonder geluid en met de kleur van modder. En niet ver van me vandaan, waar laatst twee vissers zaten, rukt het water springend aan het oevergroen. Nee, als ik tijd had, zou ik het wel weten. Dan zou ik flink gaan zitten kijken naar het geweld hier beneden, nu het nog kan. Want over een week is het gedaan, en veranderen de rivieren van Japan weer in bakken van beton.