Warm welkom

Ik geloof in voortekenen. Vooral als ik denk dat ze goed zijn, zoals vanochtend. Met een bos verse huissleutels komen we aan in Kyoto, we wandelen linksaf naar de koffieshop en op een bord voor de deur staat de koffie van de dag: dachimensu kohi, Japans voor Dutchman’s coffee. Kijk, dat is de bevestiging die je nodig hebt als je voor het eerst naar je nieuwe flat gaat. Tien minuten later staan we op zes hoog voor het keukenraam, ik heb het opengeschoven. De stad gonst, gebouwen steken in de lucht, de zon wil niet schijnen, maar het is zacht en in het westen liggen de bergen. Ze zijn een beetje blauw. Ik leg mijn arm op de schouder van Izumi (het is allemaal niet niks) en we nemen een slok koffie. Dutchman’s coffee – als het geen goed voorteken is, dan is het in elk geval een warm welkom.