Groep

Een Japanse man heeft een meisje verkracht, met een groep ook nog. Het is van een onvergeeflijkheid, daar kan geen sorry tegenop. Toch kwam dat excuus er. Op tv zagen we een rijtje mannen achter een tafel opstaan en vol schuldbesef het hoofd buigen, voor het oog van horden flitsende camera’s. Het waren herkenbare scènes, van de soort die wel eens doorsijpelt naar Nederland en die bijdraagt aan het Japan-beeld van ons westerlingen. Toch was ik verrast. De verdachte zelf stond er namelijk niet tussen: de mannen waren zijn bazen. En daar keek ik van op, een werkgever die excuses aanbiedt voor de misstap van zijn werknemer. Vooruit, de man was televisieverslaggever en zijn bazen runnen een zender. Maar ook bij sectoren die minder in het oog springen is deze vorm van verantwoordelijkheidsgevoel eerder regel dan uitzondering, zo laat ik me vertellen. Als dat echt zo is, zegt het veel over de rol van de werkkring in dit land. Al zal dat het meisje in kwestie vast een zorg wezen, waar welk verantwoordelijkheidsgevoel dan ook iets over zegt.