Sorry Rembrandt

Ik heb mijn hele leven nog nooit één stap binnen het Rijksmuseum gezet. Mooie gevel, dat is alles wat ik erover kan zeggen. Toch zag ik gistermiddag in elk geval een deel van de Amsterdamse collectie. In het Hyogo Prefectural Museum of Art in Kobe liep ik langs pakweg negentig doeken uit de Gouden Eeuw. Van Rembrandts Zelfportret tot De liefdesbrief van Vermeer. En dat was nogal, wat zal ik zeggen, ontnuchterend. Oog in oog met die geschilderde klassiekers bleek ik geen liefhebber. Ik zag de penseelstreken, de bijzondere lichtval en de fotografische details. En alles wat ik dacht was: Knap gedaan. Mijn hoofd sprak, mijn hart bleef stil. Datzelfde hart sloeg even later wel over bij een schilderij uit de vaste collectie van het museum. Merkwaardige zwarte bollen waren het, grillig verbonden tegen een witte achtergrond. In 1961 geschilderd door Atsuko Tanaka, een Japanse. Misschien ben ik geen cultuurbarbaar, maar alleen een landverrader.

2 MEER DAN DUIZEND WOORDEN: HOLLANDSE MEESTERS IN JAPAN