Feestdagen

Ik heb het gehoord. Het was even na half twee vanmiddag, ik liep de supermarkt binnen en hoorde het meteen. En tot het moment dat ik weer naar buiten ging, vijftien minuten later, klonk er niets anders. Op de begane grond, op de eerste verdieping, op de tweede. Het was traag als altijd; het sléépte zich werkelijk voort, lettergreep voor lettergreep. Ik werd er zelfs een beetje lamlendig van. Steeds als het was afgelopen, begon het van voren af aan. Weer dat hele, niet vooruit te branden riedeltje. Veertien november is het vandaag. En voor de eerste keer dit jaar hoorde ik Silent night. Als ze bij onze supermarkt alleen dat liedje hebben, worden het zes lange weken tot de kerst.