Millimeterwerk

Kort graag, zeg ik. De kapper pakt een tondeuse en kruipt daarmee van onderaan mijn bakkebaard omhoog. Langzaam begint me op te vallen dat het ding wel heel kort is afgesteld. Maar ja, de man is al zeker tien centimeter gevorderd. Om nu nog iets te zeggen, is wat laat. Een bijna kale strook van vijf bij tien centimeter en verder overal langer haar, dat is geen gezicht. Ik zou trouwens niet eens weten wat ‘minder’ is in het Japans. Gek, dat ik zo’n simpel woord niet ken. Vreemd genoeg blijf ik best rustig onder de situatie. Terwijl de kapper toch bezig is me te veranderen in Michael Stipe. Nu ja, dat lijkt me een aardige man. Ik denk ook te traag om nog op tijd in te grijpen. De kapper heeft nu zo’n beetje mijn hele hoofd geschoren, alleen het haar bovenop nog niet. Maar dat is van nature al kort. Als hij ook daar de tondeuse op wil loslaten, houd ik mijn hand erboven. Een klein beetje maar, zeg ik. Hij knipt het in model en ik kijk in de spiegel. Bijna het haar van Michael Stipe, het staat me eigenlijk verdraaid goed.