Koning klant

Ik kies voor de zwarte tas, die is het mooist. Ik ben er nu al blij mee en loop naar de kassa. Het meisje achter de toonbank buigt en lacht een stralende glimlach. Ze bedankt me als ik de tas aangeef, scant het etiket en noemt de prijs. Ik heb het niet gepast, dus pluk twee briefjes uit mijn portemonnee. Intussen heeft het meisje de vulling uit de tas gehaald. Van een plank onder de toonbank pakt ze een grote papieren zak met het logo van de winkel en daar schuift ze behoedzaam mijn aanwinst in. Hij past precies. Met een plakbandje waar het logo ook op staat bindt ze de handvatten van de zak bij elkaar. Maar het meisje is nog niet klaar. Het regent vandaag en van onder de toonbank plukt ze daarom een doorzichtige hoes die ze over de papieren tas trekt. Ook de hoes past exact. Ik leg de bankbiljetten in het geldbakje op de toonbank. Het meisje telt ze, noemt het bedrag en schuift de briefjes onder een klem op de kassa. Dan pakt ze het wisselgeld en de kassabon. De bon legt ze in mijn hand, de munten laat ze daar voorzichtig bovenop glijden. Ze houdt er een hand bij onder de mijne. Die munten zouden eens kunnen vallen. Als ik de portemonnee in mijn kontzak heb geduwd en weer opkijk, houdt het meisje de papieren tas voor me. Ze reikt me de handvatten aan, lacht haar stralende glimlach en met een kleine buiging bedankt ze me voor de aankoop. Ik vond het al een mooie tas, maar dankzij het meisje ben ik er nog blijer mee. Ik bedank haar ook en verlaat de winkel. Volgens mij regent het al minder hard.