Vervoering

Avondspits. De bus was een kwartier te laat en dat maak je hier niet vaak mee. Maar ja, als Nederlander ben je wel wat gewend, dus ik haalde mijn schouders op. Kan gebeuren. Daar dacht de buschauffeuse anders over. Terwijl ik met een horde forenzen instapte, bood ze haar excuses aan voor de vertraging. Sorry dat ze ons had laten wachten. Ik was er even stil van. Tien minuten later wierp ik 180 yen in de betaalautomaat bij de chauffeuse en stapte ik uit. Arigato gozaimashita, riep ze me met een vriendelijke buiging na. Kiotsukete kudasai. De buschauffeurs in Japan doen dat bijna allemaal. En elke keer registreer ik het en ik weet wat het betekent, maar nu vertaalde ik het voor het eerst hardop. Hartelijk bedankt en kijk uit onderweg. Uit de mond van een buschauffeur. Wat is het toch makkelijk om van dit land te houden.