Schone energie

Gek genoeg valt het me niet eens meer op, het woud aan elektriciteitspalen dat je hier in elke straat tegenkomt. Maar waarschijnlijk is dat een kwestie van de bomen en het bos. Want als ik uit het raam kijk, zie ik er langs de weg voor ons huis zo al acht staan. Om de vijftig meter eentje. En ook in de verte steken ze boven de daken uit. Betonnen masten van zo’n achttien meter waartussen een stuk of twaalf kabels en kabelbundels hangen. En dan tel ik niet eens de stalen draden bovenop mee, die de palen in balans houden. Van de elektriciteitskabels tussen de palen lopen lijnen naar opzij, om huizen van stroom te voorzien. En aan sommige palen zitten ook nog eens staalkabels die in de grond verankerd zijn. Om de palen extra stevig in het straatbeeld te planten, zeg maar. Nu ik die wirwar van masten en draden zo bekijk, moet ik ineens denken aan de windmolens in Nederland. Tegenstanders klagen dat die het landschap vervuilen. Ik zou zeggen: zolang je er niet elke vijftig meter eentje tegenkomt, valt het met die vervuiling best mee.