Overdoen

In feite begin je weer van voren af aan. Je eerste woordjes, met de trein leren reizen, boodschappen doen; als je neerstrijkt in een ander land, word je als het ware opnieuw geboren en bouw je stap voor stap je leven weer op. Neem het openen van een bankrekening. Dat had ik misschien vijfentwintig jaar geleden voor het laatst gedaan. Een kinderrekening van de Rabobank was het toen. Ik zette er die dag tien gulden op. Vandaag opende ik een rekening bij Mizuho. Uw naam zelf invullen graag, in het Japans alstublieft. Daar ging ik. Drieëndertig jaar, teken voor teken. Het zou me niks verbazen als het puntje van m’n tong erbij uit mijn mond stak. Uiteindelijk stonden ze er: mijn voor-, mijn tweede en mijn achternaam. De Japanse karakters waren wat wiebelig. Maar voor het meisje achter de balie voldeden ze blijkbaar, want ze verklaarde mijn rekening voor geopend. Ik heb meteen duizend yen gestort. Zeven euro achtendertig is dat. Hoog tijd voor mijn eerste baantje.