Machomandje

Ik kom er maar rond voor uit: ik wil een fietsmandje. Op de nieuwe fiets die ik pas kocht, bestelde ik een slot, een voorlamp en een bagagedrager. Geen mandje natuurlijk, ik zou hier een beetje voor lul gaan rijden. Inmiddels weet ik beter. Net als zo’n beetje iedere Japanse man. Een kleine steekproef, zojuist in het centrum van Nagaokakyo, leerde me dat negen van de tien mannen – jong en oud – een fietsmandje hebben. En dat zijn heus echte kerels; geef er één een zwaard en er staat een samoerai voor je. En ze hebben gelijk: een fietsmandje is reuze handig. Handiger in elk geval dan dat stuntelige gezwabber met een tas aan het stuur. Zeker, ook op een bagagedrager kan je heel wat kwijt. Maar wees eerlijk, een plastic zak met boodschappen stop je niet onder je snelbinders. Nee, ik ben om. Ik pas mijn beeld van de echte man aan de Japanse standaard aan en ga een fietsmandje kopen. Een onuitsprekelijk stoer fietsmandje.